Over mij

Vers van het VWO ben ik netjes, zoals mijn moeder dat wilde, orthopedagogiek gaan studeren in Leiden (Eigenlijk wilde ik reizen, maar toen was ik gewoon nog een brave meid). Zo’n 15 jaar lang heb ik als orthopedagoog gewerkt en had veel gesprekken met ouders, waaruit ik veel voldoening haalde om gezinnen verder te helpen, maar ik ook het echte contact miste omdat ik soms het gevoel had dat het niet aan kwam.

Haptonomie heeft altijd in mijn achterhoofd gezeten, omdat ik zelf als kind af en toe naar ‘mijn’ haptotherapeut Roos ging (ik was nogal een verlegen meisje die over veel dingen nadacht). Ik kan me nog steeds dat rustige gevoel in m’n lijf naar boven halen wat ik had als we weer in de auto zaten na een afspraak bij haar…    

Ruim 10 jaar geleden ben ik daarom met  bloed, zweet en tranen begonnen aan de 5-jarige opleiding in Doorn. Ik ben mezelf in die tijd flink tegen gekomen. Dingen uit het verleden en over mezelf aangekeken en met enige regelmaat gewenst dat de docenten me met rust lieten en het even helemaal zat was om elke keer mijn eigen valkuilen en demonen voorgeschoteld te krijgen.. om na elk jaar toch weer blij te zijn wat het me had gebracht. Me vrijer en meer mezelf te voelen. 

Vaak als cliënten ergens doorheen moeten, weet ik echt hoe pittig dat is. En ik heb zelf ervaren hoeveel het je oplevert. Ik mag het ook keer op keer aanschouwen in mijn praktijk, en daarom twijfel ik nooit om met iemand dat proces aan te gaan. Hoe spannend het ook voor ze is.